24 grudnia 1798 roku, w Nowogródku na Litwie przyszedł na świat Adam Mickiewicz.

Ojciec Mikołaj Mickiewicz i matka Barbara Mickiewicz mieszkali z dziećmi w Zaosiu.

Jak wyglądało życie Adama Mickiewicza?

Już w najmłodszych latach, słuchając ludowych pieśni i baśni, kształtował w sobie estetykę twórczą. W 1807 roku przeprowadził się do Nowogródka, gdzie podjął naukę w szkole powiatowej. W roku 1815 rozpoczął studia w Wilnie. Ze względu na trudną sytuację materialną, aby otrzymać stypendium, wstąpił do Seminarium Nauczycielskiego. Mickiewicz godził naukę z działalnością w Towarzystwie Filomatów. Po studiach uczył w szkole podstawowej w Kownie.

Pierwsza i niespełniona miłość Adama Mickiewicza, śmierć matki (ojciec umarł w 1812 roku), to wszystko sprawiło, że popadł on w stany przygnębienia. Tu, doświadczony przez los, zaczął tworzyć swoje utwory. Ballady i romanse, II i IV część Dziadów, to tylko niektóre dzieła, które napisał w tym czasie. Za rozprawę, którą wtedy napisał, uhonorowano go tytułem magistra filozofii i otrzymał stopień czeladnika masonerii. Adam Mickiewicz w swoim dorobku ma również „Pana Tadeusza” – o tej książce ciekawostki znajdziesz pod tym odnośnikiem: https://www.topksiazki.pl/ciekawostki-na-temat-polskich-lektur-czy-o-tym-wiedziales/.

Doświadczenia życiowe Mickiewicza

Działalność w Towarzystwie Filomatów, poskutkowała aresztowaniem i uwięzieniem w klasztorze ojców Bazylianów w Wilnie. Został skazany na zesłanie w głąb Rosji. Pod dwuletniej izolacji udał się do Odessy, później Moskwy i Petersburga. Nawiązał tam szereg znajomości w środowiskach elity postępowej inteligencji rosyjskiej. Napisał w tym czasie między innymi Sonety odeskie i Sonety krymskie.

Od 1929 roku rozpoczął swoje podróże po Europie. Niemcy, Szwajcaria, Rzym i Włochy, to miejsca w których przebywał, zbierając doświadczenia duchowe. Wieść o wybuchu powstania listopadowego w 1831 roku, spowodowała że udał się do Paryża, by uzyskać pomoc Francji. Niestety nie dotarł tam, bo okazało się, że droga do Królestwa Polskiego jest odcięta. Krytyka i własne wyrzuty sumienia, sprawiły że postanowił poświęcić swoje życie  na twórczość w służbie dla narodu.

Adam Mickiewicz w Francji i Włoszech

W 1832 roku zamieszkał w Paryżu, gdzie poznał i ożenił się z Celiną Szymanowską. Mieli sześcioro dzieci. Mickiewicz na początku bardzo aktywnie uczestniczył w życiu publicznym. Dopiero w roku 1840, objął katedrę literatur słowińskich Collège de France. Zaangażował się w wygłaszanie wykładów. Prelekcje paryskie, kierowane do paryskiej śmietanki inteligenckiej, artykuły o tematyce politycznej, głoszenie mistycznych nauk Andrzeja Towiańskiego, skutkowały zawieszeniem w czynnościach profesorskich.

Adam Mickiewicz, po śmierci żony, udał się do Konstantynopola.  Stworzył Legion Polski, który miał walczyć w wojnie rosyjsko-tureckiej. Epidemia cholery, połączona ze złymi warunkami sanitarnymi, sprawiły że zmarł w listopadzie 1855 roku. Prochy jego przewieziono do Paryża. W 1900 zostały sprowadzone do Krakowa i złożone na Wawelu.